Τοποθεσία - Ιστορια

Βγαίνοντας από την Στεμνίτσα, στον δρόμο προς Δημητσάνα, θα συναντήσουμε στα δεξιά μας πινακίδα προς Αγιο Δημήτριο (περίπου στα 3 Χλμ.). Ανεβαίνουμε την ανηφορίτσα, και στα 100 μέτρα αριστερά μας θα βρούμε το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου (νεότερος μικρός ναός σε σχήμα μονόκλιτης βασιλικής χωρίς τοιχογραφίες).

Προχωρούμε ανατολικά της εκκλησίας για λιγότερο από 100 μέτρα, μέσα από τα χορτάρια, και θα βρούμε μπροστά μας να ορθώνεται η ερειπωμένη πύλη της μονής του Αγίου Δημητρίου. Σώζονται και λείψανα από τα κελιά της Μονής.

Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία η Μονή υπήρχε και λειτουργούσε το έτος 1673. Την εποχή της Ενετοκρατίας η Μονή γνώρισε μεγάλη άνθηση για να ερημωθεί στην συνέχεια το 1715 (με την δεύτερη Τουρκοκρατία). Το 1736 ο Στεμνιτσιώτης μοναχός Ακάκιος Κουβαράς με την μητέρα του, μοναχή Παρθενία, ξεκίνησαν την ανοικοδόμηση της μονής που ολοκληρώθηκε το 1745. Η μονή κάηκε και λεηλατήθηκε το 1779 μετά την εισβολή των Αλβανών στην Πελοπόννησο το 1770 (Ορλωφικά). Το οριστικό της τέλος σφραγίσθηκε το 1790 με συνοδικό σιγγίλιο του Οικουμενικού Πατριάρχη Νεοφύτου του Ζ'.

Πηγές

Καθώς και τα links που αναφέρονται στο Τουριστικό Αντικείμενο και γενικότερα τα βασικά κειμένα τρίτων πηγών για την Αρκαδία του Exploring Greece